In het Midden-Oosten werden pistachenoten al geconsumeerd en gewaardeerd.

Het was waarschijnlijk wild fruit. Dan zou de pistache zijn aangekomen bij de Grieken en de Romeinen die vanaf de 1e eeuw zouden hebben bijgedragen aan de ontwikkeling ervan in Europa.

Tegenwoordig verbouwen verschillende landen pistachenoten, maar Iran heeft het altijd in grote hoeveelheden geproduceerd, zoals in Californië.

Het is voor telers gemakkelijk om te weten wanneer ze deze vruchten moeten oogsten: de pistacheschelp gaat vanzelf open als hij rijp is.

Veel voedingsstoffen: koper, vitamine B6, fosfor, ijzer, mangaan, vitamine B1, vitamine K, zink, magnesium, kalium ...

Voedingsvezels: uitstekend geschikt voor de darmtransit, bevorderen de eetlust, voorkomen verstopping en voorkomen hart- en vaatziekten

Antioxidanten: ze beschermen de cellen van het lichaam en bestrijden veroudering, ziekte, hoge bloeddruk, bepaalde vormen van kanker ...

Onverzadigde vetzuren en fytosterolen: ze verlagen het niveau van "slechte" cholesterol.